Dat klopt. Ik was eerst teamleader bij computercleaning, maar ben daarna overgestapt naar sales. Ik kom graag onder de mensen, dus dat was helemaal mijn ding. Zo heb ik bijna alle regio’s gezien, van Oost-Vlaanderen tot Limburg. Een beetje overal. Ik interesseerde mij meer en meer in cleanrooms en kon veel opleidingen volgen om me hierin te verdiepen en mij volledig te smijten.

Sien heeft mij bij Care binnengebracht als extra hulp voor computercleaning. Na een jaar ging ze naar sales en mocht ik haar rol overnemen. Daar kwam dan glaswas bij en stilaan ook planning, administratie en opvolging van onze onderaannemers. En dat doe ik nu nog altijd.

Ik vind Care echt wel een familiebedrijf en mensen zijn heel belangrijk. Je hebt een warm en persoonlijk contact met iedereen, je wordt enorm gerespecteerd voor wat je doet… En na zoveel jaar blijft dat gevoel ook. Dat is voor mij absoluut een troef.

Voor mij precies hetzelfde. Je zit ’s middags allemaal aan dezelfde tafel. Komt er iemand van het poetspersoneel binnen, dan schuift die mee aan. En de grote baas die zit ook gewoon naast ons aan tafel. Je babbelt dan eens over je privéleven, leert elkaar beter kennen en op een andere manier… Dat is wel heel fijn, ja.

Ja natuurlijk. Alleen al de rol van de schoonmaker zelf is heel hard veranderd. Vroeger verkocht ik poetshulp. Er waren er genoeg. Nu moeten we kijken of het wel haalbaar is, hebben we voldoende mensen beschikbaar, kunnen we opstarten… Dat is een heel andere wereld.

Je zegt het zelf. Vroeger noemden ze het vaak ‘poetshulp’, nu zijn we ‘professionele schoonmakers’. We hebben veel meer verschillende opdrachten die meer kennis en ervaring vragen, maar de schoonmaakdiensten ook meer verantwoordelijkheid geven. Zonder dat de basis verdwijnt.

We hebben nu veel meer technologie, dat zeker. Toen ik begon te werken, kreeg ik nog een bieper mee. Een klein apparaatje waarop een telefoonnummer verscheen en dan moest je een telefoon zoeken om dat nummer op te bellen. Dat kan je je toch niet meer voorstellen? (lacht) Nu werken we met stofzuigrobots, trolleys, osmosewater… Noem maar op! Er zijn veel meer hulpmiddelen, maar daar moet je ook wel meer kennis en zorg voor hebben om er juist en professioneel mee om te gaan.

Schoonmaken stopt ook niet bij ‘een proper resultaat.’ We zijn nu ook veel meer bezig met de manier waarop. Hoe werken we met respect voor de mens en het milieu? Wat is de beste aanpak per klant? Hoe houden we het veilig? Vroeger klommen we op de ramen om alles binnen en buiten te poetsen. Dat is nu onbestaande. We kijken nu veel ruimer en dat vraagt soms wat meer. Maar ik denk wel dat de voldoening van een afgewerkte klus altijd dezelfde blijft.

Eentje maar, pffff dat is veel te weinig hoor. Ik heb er echt wel veel. Maar ik vind het altijd leuk wanneer je met je job een verschil kan maken. Zoals schoonmaaklessen geven aan mannen en vrouwen in de gevangenis. Hygiëne van de eigen cel, maar ook van de verschillende ruimtes. Dat gebeurt altijd met een babbel en een lach, maar ook heel gemotiveerd. Ze schrijven zich vrijwillig in om goed te leren poetsen en kunnen zelfs een emmer met schoonmaakproducten winnen. Heel plezant en nuttig.

De coronacrisis was voor mij echt wel ingrijpend. Zo ineens thuis moeten blijven. Ik was dat niet gewoon en bleef zelfs amper thuis voor ziekte. En dan ineens: vanaf maandag moet je stoppen. Moeten. Wij hadden nog nooit gestempeld en ik weet nog dat ik dacht: ‘Dat kan toch niet. Ik heb nog zoveel werk liggen. Hoe kan dat?’ Heel vreemd allemaal. Maar we zijn er toch ook weer doorgeraakt.

Oh, alles eigenlijk. Mijn hart ligt echt bij Care en ik heb hier altijd graag gewerkt. Het sociale contact ga ik heel erg missen. De vrijheid: ik spring ergens binnen, ik doe een praatje. Uiteraard de collega's. Maar ik zal ook mijn klanten heel hard missen. En ze zullen mij ook missen hoor. Na 28 jaar ken ik ongeveer de hele schoonmaakwereld.

Jij weet ook heel veel, he. Maar ik ga ons Sien hier ook hard missen. Het was al die jaren geweldig samenwerken met mijn zus en volgens mij gaf dat echt een toegevoegde waarde. Zeker voor mij alvast. Elkaar aanmoedigen, steunen en perfect verstaan. Ja, dat heeft toch iets speciaals.